شبکه‌های اجتماعی تلفن همراه (2)

با انقلاب فناوری اطلاعات و ارتباطات، شبکه‌های اجتماعی مجازی، تأثیر بسیار جدی و غیرقابل اغماضی در زندگی انسان گذاشته‌اند. تعداد کاربران اینترنت کشور، در سال 93، برابر با 40 میلیون و 46 هزار نفر اعلام شده که در این راستا ضریب نفوذ کاربران اینترنت در سال 93 برابر با 29/53 درصد برآورد می شود و در این میان، بیشترین دسترسی مربوط به اتصال از طریق تلفن همراه می‌باشد.
همچنین تعداد کاربران بزرگترین شبکه اجتماعی دنیا یعنی فیس بوک، پس از گذشت 11 سال از شروع فعالیت در ماه مارس سال 2015 به یک میلیارد و 44 میلیون نفر رسید و امروز از هر 5 انسان یک نفر عضو آن است.
گسترش شبکه‌های اجتماعی در میان جوامع امروزی، به گونه‌ای است که کنترل سبک زندگی با وجود چنین رسانه‌هایی امکان‌پذیر نیست؛ در واقع می‌توان گفت سبک زندگی، در یک جامعه آرمانی و مطلوب، چه دینی و چه غیر دینی، به هیچ عنوان قابلیت سازگار شدن با این رسانه را ندارد. رسانه‌ای که به علت فراگیری، هیچ‌گونه کنترل و محدودیتی بر آن نیست. حریم خصوصی در آن غیرمطمئن است و افراد می‌توانند در آن، هویتی کاملا دلخواه، داشته باشند و بر پایه همان هویت دلخواه، ارتباط مجازی خود را با دیگران گسترش دهند. همچنین استفاده بیش از حد، از تکنولوژی‌های نوین ارتباطی، بویژه شبکه‌های اجتماعی، موجب می‌شود تا کاربران، از نظر سلامت روانی و نیز تعاملات و پیوندهای اجتماعی، با مشکلات و آسیب‌های متعددی مواجه شوند.

نتایج بررسی‌های محققان دانشگاه شیلی نشان می‌دهد، شبکه‌های اجتماعی بدلیل اعتیادآور بودن، باعث کاهش توجه زوجین به یکدیگر و کم‌رنگ شدن نقش افراد در زندگی زناشویی می‌گردند و ایجاد دلسردی و افسردگی می‌کنند. بر همین اساس میزان طلاق و جدایی در افرادی که زمان زیادی را در شبکه‌های اجتماعی می‌‌گذرانند به مراتب بیشتر از افرادی است که زندگی را بدون شبکه‌های اجتماعی تجربه می‌کنند.
اما با وجود مضرات و آسیب‌های غیرقابل انکار شبکه‌های اجتماعی، نمی‌توان کارکرد این شبکه‌ها را در زندگی روزمره نادیده گرفت، و یا آن را از زندگی روزمره حذف نمود؛ بلکه باید با تعامل درست، با این پدیده نوظهور مواجه شد، تا بتوان از طریق الگوپذیری مناسب و مدیریت روابط، از عواقب سوء آن جلوگیری نمود.