پرتویی از نورالثقلین ـ کرامت
چهارشنبه, ۲۵ تیر ۱۳۹۳، ۰۱:۲۰ ب.ظ
روزی در مدینه امام حسن علیه‌السلام از کوچه‌ای عبور می‌کردند. در کنار آن کوچه چند کودک نشسته بودند و تکه‌هایی نان در بین خود قرار داده بودند و بازی می‌کردند. آنها از امام حسن (ع) دعوت کردند که آن حضرت مهمانشان شود، آقا از اسب پیاده شدند و در مهمانی آنها شرکت کردند، سپس فرمودند: “بچه ها حالا بیائید برویم منزل ما مهمانی” آنها با خوشحالی به طرف منزل آقا دویدند. آن حضرت غذای خوبی به آنها دادند و به هر کدام یک دست لباس هدیه کردند. بعد فرمودند: “کار آنها بیشتر از کار من اهمیت داشت، زیرا آنها فقط همان تکه نان را داشتند و هر چه داشتند به من دادند، ولی من هر چه داشتم به آنها ندادم.”
منبع: امام دوم کیه ؟/ انتشارات اصحاب کهف
