کرامت

 یکی از پیش‌خدمتان امام حسین(ع) خلافی مرتکب شد که مستحق عقوبت و تأدیب گشت. 

به همین جهت، حضرت اباعبدا...الحسین(ع) دستـور داد نامبرده تأدیب و تنبیه شود. ولیکن پیش از آن‌که غلام مجازات شود، خود را به مولایش امام حسین(ع) رساند و عرضه داشت: ای سرورم! خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است: “وَالْکاظِمینَ الْغَیْظَ”. 

پس حضرت با مشاهده حالت او و شنیدن این آیه مبارکه قرآن تبسمی نمود و فرمود: او را رها سازید، من خشم خود را فرو نشاندم. 

آن گاه پیش‌خدمت گفت: “وَالْعافینَ عَنِ النّاسِ”. 

امام حسین(ع) با شنیدن این قطعه از آیه شریفه، خطاب به غلام کرد و اظهار داشت: از تو گذشتم و تو را مورد عفو و بخشش خود قرار دادم. 

در این هنگام، غلام کرامت و بخششی بیش از این تقاضا کرد و اظهار داشت: “وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ” یعنی خداوند متعال نیکوکاران و کرامت‌کنندگان را دوست دارد.

حضرت ابا عبدا...الحسین(ع) با دیدن حالت غلام و تلاوت آخرین قسمت آیه مبارکه، فرمود: همانا من تو را به جهت خوشنودی و رضایت خداوند متعال آزاد کردم. 

و پس از آن دستور داد تا همچنین هدیه‌ای مناسب، که رفع مشکل و نیاز غلام کند به وی عطاء گردد.

چهل داستان و چهل حدیث از امام حسین(ع)، عبدا... صالحى

گفت‌وگویی با خدا-3

گفتم: برای انتقال مقصود، خدا نعمتی به انسان عنایت فرموده؟

گفت: انسان را آفــرید، به او بیان آموخت. (الرحمن، آیات 3 و 4)

گفتم: چگونه شکر این نعمت را بجا آوریم؟

گفت: و با آنان سخنی پسندیده بگویید. (نساء، آیه 5)

گفتم: چه کسی خوش‌گفتارترین است؟

گفت: گفتار چه کسی بهتر است از آن کسی که دعوت به سوی خدا می‌کند. (فصلت، آیه 33)

گفتم: اگر نتوانستیم جلوی گناه را بگیریم، چه کنیم؟

گفت: با آنها ننشینید. (نساء، آیه 140)

گفتم: آیا حرف‌های ما ضبط می‌شود؟

گفت: هیچ سخنی را به لفظ در نمی‌آورد مگر این‌که مراقبی آماده نزد او (آن را ضبط می‌کند). (ق، آیه 18)

یک حدیث ـ خوب پرسیدن

امام حسن (ع) می‌فرمایند: خوب پرسیدن نیمی از دانش است.

آن کس که نپرسید، رهش گمراهی است    آری نپرسیدن از سر کوتاهی است

از مردم هوشیار چو هوشیاران پرس            یک پرسش خوب نیمی از آگاهی است

سری کتاب‌های چهل حدیث، انتشارات آستان قدس رضوی

پرتویی از نورالثقلین ـ کرامت

روزی در مدینه امام حسن علیه‌السلام از کوچه‌ای عبور می‌کردند. در کنار آن کوچه چند کودک نشسته بودند و تکه‌هایی نان در بین خود قرار داده بودند و بازی می‌کردند. آنها از امام حسن (ع) دعوت کردند که آن حضرت مهمانشان شود، آقا از اسب پیاده شدند و در مهمانی آنها شرکت کردند، سپس فرمودند: “بچه ها حالا بیائید برویم منزل ما مهمانی” آن‌ها با خوشحالی به طرف منزل آقا دویدند. آن حضرت غذای خوبی به آن‌ها دادند و به هر کدام یک دست لباس هدیه کردند. بعد فرمودند: “کار آن‌ها بیشتر از کار من اهمیت داشت، زیرا آن‌ها فقط همان تکه نان را داشتند و هر چه داشتند به من دادند، ولی من هر چه داشتم به آنها ندادم.”

منبع: امام دوم کیه ؟/ انتشارات اصحاب کهف

ذکرهای زندگی ـ اخلاقم را زیبا کن

پیامبر اکرم(ص) در وصیت خود به علی(ع) می‌فرماید: چون به آینه نگاه می‌کنی بگو: «اللهم کما أحسنت خلقی فحسن خلقی و رزقی» خداوندا چنان‌که آفرینش مرا نیکو ساختی، اخلاقم را نیز نیکوکن و روزیم را وسیع گردان.

تحف‌العقول

پرتویی از نورالثقلین ـ گفت‌وگویی با خدا (دوستی)

گفت‌وگویی با خدا (دوستی)

گفتم: چه کسانی شایسته دوستی هستند؟

گفت: کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته، یعنی با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند. (سوره نساء، آیه69)

گفتم: شیطان با چه کسانی هم‌نشین می‌شود؟

گفت: و از آن‌کس که قلبش را از یاد خود غافل کردیم و از هوس خود پیروی کرده و اساس کارش برزیاده‌روی است، اطاعت مکن. (سوره کهف، آیه 28)

گفتم: دوستی‌های دنیا تا چه اندازه در آخرت برای انسان مفید است؟

گفت: در آن روز یاران جز پرهیزگاران بعضی‌شان دشمن بعضی دیگرند. (سوره زخرف، آیه 67)

گفتم: نشانه محبت خداوند چیست؟

گفت: بگو اگرخدا را دوست دارید از من پیروی کنید. (سوره آل‌عمران، آیه31)

پرتویی از نورالثقلین ـ اهتمام امام علی (ع) به نماز اول وقت

هنگامی که امام علی (ع) در جنگ صفّین سرگرم نبرد بود، درمیان هر دو صف کارزار، مراقب حرکت و وضعیت خورشید بود (تا ببیند چه وقت به وسط آسمان می‌رسد تا نماز ظهر را بخواند)

ابن عباس عرض کرد.«یا امیرالمؤمنین این چه کاری است که می‌کنید؟»

حضرت فرمود:.«منتظر زوال هستم تا نماز بخوانم.»

ابن عباس گفت: «آیا حالا وقت نماز است با وجود اینکه سرگرم پیکار هستیم؟»

امام علی(ع) فرمود: «جنگ ما با ایشان بر سر چیست؟ تنها به خاطر نماز است که با آنها نبرد می‌کنیم.»

سفینه البحار، ج2، ص43

پرتویی از نورالثقلین ـ گفت‌وگویی با خدا (نماز)

گفتم: برای اینکه فرزندان ما اهل نماز شوند چه کنیم؟

گفت: و کسان خودرا به نماز فرمان ده و خود بر آن شکیبا باش. (سوره طه، آیه 132)

گفتم: کسانی که نماز را سبک می‌شمارند چه عاقبتی خواهند داشت؟

گفت: پس وای بر نمازگزارانی که از نمازشان غافلند. (سوره ماعون، آیه 4 و 5)

گفتم: وقتی از دوزخیان سوال می‌شود چه چیزی شما را در آتش افکند، آن‌ها چه می‌گویند؟

گفت: از نمازگزاران نبودیم. (سوره مدثر، آیه 43)

گفتم: جهت ریشه‌کن کردن فساد در جامعه چه باید کرد؟

گفت: نماز از کار زشت و ناپسند باز می‌دارد. (سوره عنکبوت، آیه 45)

ذکرهای زندگی ـ هنگام شروع هر کار

از امام علی علیه‌السلام روایت شده که فرمودند: «همانا خداوند می‌فرماید: سزاوارترم که از من درخواست شود و شایسته‌ترم که به درگاه من تضرع گردد، پس بگویید در هنگام شروع هر کارِ کوچک و بزرگی: بسم‌ا...‌الرحمن‌الرحیم، که معنای آن این است: برای انجام این کار، از خدایی که غیر او شایسته عبادت نیست و جز او فریادرسی نمی‌باشد، کمک می‌گیرم».

وسائل‌الشیعه، ج7، ص 16